6 september 2017
Pfffff ik ben kapot. Vanochtend met mijn heel gezellige buurvrouw/vriendin Monique naar Ouroux-en-Morvan getogen. Ze vergezelde mij naar de garage alwaar de nieuwe uitlaat geplaatst zou worden. Ja die uitlaat, die eigenlijk in mei al vervangen was, althans dat dacht ik. Ik denk dat ik binnenkort de naam van de garage in Nederland publiceer als deze blijft volharden in het feit dat de uitlaat wel vervangen is en weigerachtig blijft mijn winterbanden aan mij ter beschikking te stellen. Vandaag werd opnieuw duidelijk dat de uitlaat nog nooit is vervangen.
Kapot ben ik niet van de rit want die is prachtig. Het is 60 kilometer en net iets meer dan een uur rijden, zoals je zult begrijpen voor het overgrote deel over smalle landweggetjes. Natuurlijk zijn er wel garages dichterbij maar een gemiddelde garagist schrikt als hem een onfranse auto wordt aangeboden.
De garagist hier in het dorp waar ik woon is alleraardigst en nooit te beroerd om de auto op de brug te zetten en zijn bevindingen te melden (die er overigens tot nu niet naast hebben gezeten) maar anders dan aan het vervangen van een dimlicht waagt hij zich echt niet. Ter compensatie ga ik dus voor dat soort zaken naar hem toe en onlangs heb ik hem een fles goede single malt cadeau gedaan.
Maar daar ben ik niet kapot van natuurlijk. Ik ben moe van bijna 7 uur achter elkaar Frans spreken met een paar woorden Engels er tussendoor. Het bijna een werkdag lang aan elkaar breien en vervoegen van franse woorden is geen sinécure. Maar ik leer er heel veel van. Wie heeft er nou een lerares Frans die aan de Sorbonne heeft gestudeerd, nou ik dus. Meestal begrijpt ze me gelukkig, slechts een enkele keer vraagt ze of ik het in het Engels wil uitleggen. Ze is overigens vijfentachtig jaar oud.
We hebben een aantal uren gewandeld door het dorp en over de landweggetjes en tussen de middag prima gegeten in het lokale hotel. Voor 4 gangen 16 euro, tja waar vind je dat nog en goed eten.
Maar eigenlijk wilde ik het hier helemaal niet over hebben. Toen ik net thuis kwam zag ik als eerste op facebook een post van een fb vriend van RTL nieuws dat de eigen bijdrage zou gaan stijgen naar 400 euro en de premie per maand met 6 euro gaat worden verhoogd. Op de barricaden zegt die facebook vriend. Ja maar wie, denk ik dan. Wordt de wereldbevolking niet massaal omgevormd tot zombies die inderdaad (zoals iemand opmerkt) alleen maar bezig zijn met hun mobieltjes, onzin op de sociale media en nog meer kleding kopen. Nederland bezit een volk van klagers maar uiteindelijk laten we ons alles toch gewoon weer aanleunen en klagen we vervolgens gewoon verder over het volgende onderwerp. Maar echt de barricaden op? De laatste keer dat ik dat massaal heb gezien waren de betogingen tegen de kruisraketten, en zelfs die zijn er volgens mij stiekum toch toch nog gekomen, maar dat weet ik niet zeker, misschien een van jullie wel.
Al wandelend en onderweg in de auto probeerde ik Monique uit te leggen hoe moeilijk het is om aan te tonen dat ik in Frankrijk woon. Immers, de overheid hier is van mening dat ik als europees staatsburger het recht heb om in Frankrijk te wonen en dat ik alhier dus kan wonen waar ik wil. Men kent hier niet zoiets als een bevolkingsregister want dat schendt het privacy recht van de burger. Ja, jullie lezen het goed. Omdat ik vond dat ik aan moet kunnen tonen dat ik hier woon kwam de mevrouw op het gemeentehuis, volgens mij weet zij echt alles zo ongeveer en ik voelde me dan ook zeer vereerd toen ik haar onlangs een keer tegenkwam op straat al pétanque spelend en mij bij gelegenheid uitnodigde om de volgende keer mee te doen, op het lumineuze idee kwam dat ik me maar officieel moest aanmelden voor de gemeentelijke- en europese verkiezingen. Daarop moet dan vanuit de gemeente namelijk een officieel besluit komen aan mijn persoon op het adres waar ik woon. Dus zo gezegd, zo gedaan. Een paar maanden geleden kreeg ik officieel toestemming om te mogen stemmen voor beide verkiezingen. Eindelijk een officiële gemeentelijke erkenning van verblijf alhier. Oh ja, er is hier wel een volkstelling iedere vijf jaar maar dan moet alleen gemeld worden hoeveel personen op een bepaald adres wonen, voorzover ik begreep.
Een ander onderweg besproken onderwerp was de zieligheid van politici in het algemeen en de huisige Nederlandse situatie in het bijzonder. Nee, daar begon het niet mee, het gesprek leidde ertoe. Of eigenlijk is het misschien eerder lijdde…. Hier van op een afstand bezien gaat het toch helemaal nergens meer over, De HJ Schoo lezing, waar Buma (na de blunder van Schippers vorig jaar) meent met PVV retoriek te moeten komen, de stumper. Overigens zou ik er niet anders over gedacht hebben als ik wel in Nederland was. En het gesprek ging ook over hoe macht corrumpeert. Het boek dat verscheen van de hand van oud kamerlid van Gesthuizen. Ik heb diep in mijn hart altijd gehoopt dat de geruchten die natuurlijk al langer de ronde deden over Marijnissen (en andere SP kopstukken) uit de duim gezogen waren. Persoonlijk vind ik Marijnissen een briljant spreker. Maar daar eindigt het nu dan ook. Hoeveel politici zijn niet op hun bek gegaan vanwege allerlei stiekemigheidjes. Het is simpelweg één pot nat, de politiek. Rechts en links. Macht corrumpeert.
Hier hebben we het over Macron, de man die met een minimaal aantal stemmen de macht wist te grijpen. Veel mensen hier hebben de tweede ronde eenvoudigweg niet meer gestemd omdat men niet gedwongen wilde zijn om te kiezen tussen twee kwaden. Voorlopig zitten we hier met Macron die er ook niet veel van weet te bakken tot nu toe en er gaan inmiddels stemmen op dat Marine le Pen veel minder gevaarlijk zou zijn geweest. Ik blijf erbij rechts of links, alle politici zijn gevaarlijk.
Was dit waar ik het nu over wilde hebben? Misschien wel, ik ben even de draad kwijt en anders wordt het binnenkort wel weer vervolgd.
