9 oktober 2017
Hier zit ik dan in mijn vanochtend provisorisch in elkaar geknutselde werkplek in mijn in elkaar gekluste keukentje voor het geval het appartment verhuurd zou zijn. Normaal gebruik ik de keuken in dat appartement altijd. Beneden moet nog een grote keuken komen maar die is er op dit moment nog niet. Nu is het dan voor het eerst zover, het kleine appartement echt verhuurd aan een mij onbekend jong Frans stel.
Gisterochtend nog even extra lopen poetsen, eventuele spinnenwebben weg (had ik ergens gelezen dat dat heel belangrijk is), niet dat ik daar zelf niet opgekomen zou zijn hoor, blinkende kranen en een fles Bourgogne (uiteraard) op tafel met een kaartje eraan. Had onlangs alvast een 2 pits elektrisch kookstelletje gekocht en een waterkoker. Afwassen kan ik voorlopig wel in de wasbak. Ach, het is maar voor een aantal dagen en bovendien is het ook wel gezellig dat gevoel weer in een studentenhonk te leven. Mijn zoon heeft eenzelfde kookstel en kookt daar al tijden heerlijke maaltijden op dus moet ik dat toch ook kunnen. Maar ja, uiteindelijk gisteravond een koude quiche epinards/chèvre gegeten want ik heb geen oven in het minuscule keukentje en ook geen zin om de houtkachel beneden voor een kleine quiche heel hard op te moeten stoken om de oven op temperatuur te krijgen.
Verder sluip ik toch een beetje door mijn huis merk ik. Ben al vroeg op mijn slaapkamer gaan zitten, mijn woonkamer grenst namelijk aan de slaapkamer van de gasten en de vloer rond mijn tafel kraakt nogal. Wil niet de indruk geven dat ik vlak naast hun slaapkamer zit. Alles is toch wel even wennen.
Zouden ze het gezellig hebben … ik hoor ze veel lopen, dat krijg je met houten vloeren. Het valt me wel op dat ik nooit eerder zoveel geloop of geluiden heb gehoord terwijl er toch best al aardig wat mensen gelogeerd hebben. Misschien bevalt het ze wel helemaal niet. Raar soort zenuwachtigheid en zorg. Ze zei toch dat ze het appartement ‘très jolie’ vond. Gerust ben ik er echter nog niet op.
Vannacht maakte Sam, de huiskat, mij wakker. Het was duidelijk dat hij voor zijn nachtelijke omzwervingen mijn plek te klein vindt en hij is er ook niet aan gewend dat de deur dicht is. Ik loop nog even naar beneden om te kijken of hij naar buiten wil, maar nee, hij wilde alleen maar naar beneden naar zijn plekje dicht bij de kachel tussen het schaakspel en een stapel kussens.
Vanochtend, voordat ik bedacht om mijn keukentje voor een paar dagen even om te bouwen tot mijn tijdelijk meest gebruikte plek, ook maar ontbeten op bed. Iets wat ik nooit doe want ik haat kruimels in bed.
Ik wacht even met het opstoken van de kachel, die maakt lawaai al was het alleen al omdat die helemaal van gietijzer is en het deksel daarom ook zwaar is. Ik sluip alleen even naar beneden om Sam naar buiten te laten gaan. Verdorie, ook de oude eikenhouten trap kraakt best wel merk ik nu voor het eerst op. Ach ze gaan vast weg vandaag, ze zijn hier immers om een aantal bezienswaardige plekken te bezoeken. Dan hoor ik ze rond elf uur vertrekken. Tijd om de piepende houten luiken in de woonkamer en beneden open te gooien en hout in de kachel te doen.
Op de kist in de hal ligt een briefje. Ze hebben een heel fijne eerste avond gehad en alles is perfect! Alleen zouden ze graag een extra kachel hebben die ik ze gisteren al had aangeboden voor het geval ze die nodig zouden hebben. Ze gaan vandaag naar Guedelon en wensen mij een fijne dag toe.
